Ingvar Hovland

Ingvar Hovland (1954)er en norsk forfatter.

Månemannen

• «Den første morgentime er i rute for natten er blitt gråhåret og blek. Nå holder verden pusten sin der ute og månen er en gyllen tankestrek.»

Har du sagt A, så har du sagt A

• «Har du sagt A, så har du sagt A. Verden vil både bedras og bedra. Kem bryr seg om at rett har blitt makt, Eller ka skriftå på veggen har sagt. Livet e lurvete, Skabbete , skurvete. Løgnen har ordet, og løgnen må le. For Løgnen e møkkete, Krokete, krøkkete. Og sannheten e kje te leva med.»

Nok ein sang om havet

• «Her e nok ein sang om havet, nok ein sjømann har gått i stå, nok ein sang om morild og ravet og om bølgene di blå.»

Eg ser deg overalt

• «Ikkje alle tar farvel, men alle må ta kveld når ein dag te sist e omme. Du va halvveis i ein sang med fleire vers på gang. Men det komme som det komme.»

Denne uro

• «Må min uro holda stand som vind, som bål og brann. I alt eg har av tilmålt tid: La min uro forbli.»

Et nytt land»

• «Ta meg te din gud. Vis meg galskap og din hud, og lær meg din sang og ditt ellevte bud. Ingenting mindre enn det innerste indre. Gje meg et nytt land mellom ein bølge og ei strand.»

Liten fuggel

• «Det fins ein klang i malm og løv som seie alt ska bli te støv. Som nattens rov ska alt bli glømt, av denna lov e alle dømt.»

Skål

• «Min skål e for han så låg utslått i ringen der andre blei løfta av jubelens rus. For han di bar ut itte feilskjer i svingen, for fangen i lenkene løfte eg mitt krus.»